کاوش موضوع اسکناس

اسکناس یا برگ بانکی – که در انگلیسی آمریکای شمالی «bill» و به‌طور ساده «note» نیز نامیده می‌شود – نوعی پول کاغذی است که توسط بانک صادرکننده تولید و توزیع می‌شود و در صورت مطالبه، قابل پرداخت به دارنده آن است. اسکناس‌ها در ابتدا توسط بانک‌های تجاری صادر می‌شدند و این بانک‌ها موظف بودند هنگام ارائه اسکناس به صندوقدار ارشد بانک، آن را با پول قانونی (معمولاً سکه‌های طلا یا نقره) بازخرید کنند. این اسکناس‌های تجاری تنها در بازار تحت پوشش بانک صادرکننده با ارزش اسمی مبادله می‌شدند. امروزه اسکناس‌های تجاری عمدتاً جای خود را به اسکناس‌های ملی داده‌اند که توسط بانک‌های مرکزی یا نهادهای پولی صادر می‌شوند. به‌طور گسترده‌تر، واژه «اسکناس» گاهی (از جمله توسط مجموعه‌داران) برای اشاره کلی به پول کاغذی به کار می‌رود، اما در معنای دقیق، اسکناس‌هایی که توسط بانک‌ها صادر نشده‌اند – مانند اسکناس‌های دولتی – اسکناس محسوب نمی‌شوند. اسکناس‌های ملی اغلب – اما نه همیشه – پول قانونی هستند، به این معنا که دادگاه‌ها موظف‌اند آن‌ها را به‌عنوان پرداخت معتبر بدهی‌های مالی بپذیرند. در گذشته، بانک‌ها تلاش می‌کردند اطمینان حاصل کنند که هنگام ارائه اسکناس برای پرداخت، همیشه قادر به پرداخت آن با سکه باشند. این شیوه «پشتوانه‌گذاری» اسکناس‌ها با چیزی دارای ارزش واقعی، پایه‌ای برای تاریخچه پشتوانه‌گذاری ارزها توسط بانک‌های مرکزی با طلا یا نقره بوده است. امروزه بیشتر ارزهای ملی هیچ‌گونه پشتوانه‌ای در فلزات گران‌بها یا کالاها ندارند و ارزش آن‌ها صرفاً اعتباری (فیات) است. به‌جز موارد خاص مانند سکه‌های غیرقابل گردش با ارزش بالا یا ساخته‌شده از فلزات گران‌بها، سکه‌ها برای واحدهای پولی با ارزش پایین‌تر و اسکناس‌ها برای مقادیر بالاتر استفاده می‌شوند.... بیشتر در ویکی پدیا